در کنار نمادهای تاریخی و رویدادهای پرافتخار سرزمین غور، نام و یاد قلعهٔ باستانی سیفرود و وقایع شگفت‌انگیز آن، نباید به فراموشی سپرده شود.

بلی، در اوج قله‌های غرورآفرین ولایت کوهستانی غور، در شمال ولسوالی تیوره و جنوب ولسوالی شهرک، قلعه‌ای افسانه‌ای به نام قلعهٔ سیفرود قرار داشت. این دژ مستحکم به فرمان سلطان بهاءالدین محمد سام بنیان‌گذاری شد و به‌عنوان یکی از مقاوم‌ترین سنگرهای جبال در تاریخ یاد می‌شود.

در هنگام حملهٔ مغولان، هزاران تن از مردم و سربازان این دیار، به رهبری ملک قطب‌الدین به این قلعه پناه بردند. در محاصره‌ای پنجاه‌روزه و در حالی‌ که آب و غذا به‌شدت کمیاب شده بود، ساکنان قلعه آمادهٔ شهادت دسته‌جمعی شدند. اما در لحظه‌ای سرنوشت‌ساز، بارش برف و باران، همچون رحمتی الهی، جان تازه‌ای به مدافعان قلعه بخشید و دژ از سقوط نجات یافت.

گرچه امروز از ساختار فزیکی این دژ نشانی نمانده، اما نام‌هایی چون «حصار»، «پای‌حصار» و «حصارک» در مناطق مختلف غور، همچنان زنده‌کنندهٔ این میراث افتخارآفرین و شجاعت تاریخی مردم ماست.

همچنین، این قلعهٔ تاریخی، بخشی از واقعیت‌های تاریخ معاصر سرزمین ما را نیز در دل کوهستان‌های رنج‌دیده و حادثه‌خیز غور ثبت کرده است؛ روایتی که امروز الهام‌بخش نسل نو برای ایستادگی، آزادگی و همبستگی است.